แปลกถิ่น

1) adj. strange to the place

def.:

ที่ไม่ใช่สมาชิกของถิ่นที่อยู่ปัจจุบัน

related: new to the place syn.: แปลกที่ sample:

ตามแนวชายแดน มีพวกคนแปลกถิ่นที่อพยพเข้ามาในเขตไทยเป็นจำนวนมาก

2) v. be strange to the place

def.:

ไม่คุ้นเคยกับสถานที่ที่อยู่ในปัจจุบัน

related: be new to the place syn.: แปลกที่ sample:

ฉันนอนไม่หลับเพราะแปลกถิ่นเท่านั้น ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก